BENLİĞİM(YIKILAN BENLİĞİM)
BENLİĞİM(yıkılan benliğim)
benliğimi gördüm ben o güzelde benliğimi
yıkılıp giden benliğimi bir çökük duvar gibi,
oysa,
oysa ne güller takmıştım,
ılık meltemlerin hoyratça dağıttığı saçlarına,
ne umutlar ekmiştim el yazısının içerisine,
ne buseler kondurmuştum,al kırmızı yanağına,
usanmadan bakmıştım,
akşamların sabahı,sabahların akşamları kovaladığı vakit,
göz uçlarımla...
bir tebessümünde gögü kvalamıştım,
onu benden kıskanmasın diye,
denzleri ırmakları koparmıştım susaztığı vakit,
sırf ona bütün dünyanı suyunu suna bilmek için.....
eyyy beyhude gönül
dön bir bak benliğim dediğin insan ne olmuş,
başkasında umut ekmiş, bütün güzelliğiyle,
şimdi soruyorum;
o nerde,
ellerinde bir kırmızı gül kaldı,
utancı sana...

özgür tan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com