İstanbul Ağlıyor!..
Zaman yokluğunun ertesi,
Kayboldum sensizliğin içinde,
Titrek bir haykırış yüreğimde,
İstanbul ağlıyor,
Yoksun işte...

Ben sevda limanın esir gemisi,
Pas tutmuş güvertem,
Dalgalar yokluyor beni,
Demir attığım zincir yosunlu, eskimiş.
İstanbul ağlıyor,
Yalnızız işte...

Sen! Koca yalnızlığımın tek ortağı,
Sen! Küçücük dünyamın, büyük sahibi,
Suskunum bak, sen giderken!
İstanbul ağlıyor,
Ağlıyor işte...
İbrahim ENGİN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com