Ben ve Sen...
Sevdalara,
Ansızın başlayıp, yıldırımsı,
Bir göz kırpması,
Bir gülüş,
Bir tebessüm ile başlayan!..

Bu şiir ansızın başlayan bir sevdaya,
Bu şiir bir son bahar günü tanıştığımız o güne,
Bu şiir bom boş yalnız kalbimi yokladığın o güne,
Bu şiir ikimize,
Ben ve Sen..

Yalnız benliğim, çığlıklar atarken,
İçimi karanlığın ve umutsuzluğun kapladığı,
O kötü günde, O kötü durumda "Merhaba!" dedin bana,
"Merhaba!" dedin umuda ve sevdaya...

Sen esmer güzelim,
Sen dünya şekerim,
Sen dilberim, Ay parçası sevdiğim.
Sen umut, Sen neşe, Sen mutluluk oldun bana...

Ve Ben...
Hayatımın tüm kapılarını açtım sana,
Benimsedim ve önemsedim,
Her şeyden önemlisi, delicesine sevdim...

Ama şimdi!
Nerde o günler,
Nerde o anlar ve duygular,
Nerde o zamanki Sen ve Ben...
İbrahim ENGİN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com