Senli Sensizlik 2
Zamanlardan yine zaman geçiyor,
Ömürden ömür, candan can gidiyor.

Ah be güzelim!
Umudun terk etmesi çok oldu,
Aynı senin terk ettiğin gibi.
Hayaller ve umudum yok artık,
Hüzünlü bir gecedeyim yine,
Senli bir sensizlik yani...

Maziye dalıp gidiyorum,
Hani buluştuğumuz o ilk gün gibi,
Hani baş başa kalabilmek için fırsat kullamamız,
Hani arkadaşları ekebilmek için bahane aramamız gibi...

İlk buluşmamıza dalıp gidiyorum,
O zaman ki hislerimi, mutluluğumu düşünüp anımsamak istiyorum,
İçimde ki heyecanı ve çıldırtası mutluluğu arıyorum,
O günü inan iple arıyorum.
Şimdi karanlıkta duvarda ki hayalinle,
Senli bir sensizlik yaşıyorum...

Ellerini tuttuğum o anda aklım şimdi,
Sıcaklığını hissettiğim ilk anda,
Sana sımsıkı sarıldığım,
İçimde ki sevgiyi sana ilk yansıttığım anda aklım.
Sana sahip olduğum o anda,
Seninle geçirdiğim o günde aklım...
Anlayacağın aklım hep sende,
Ve!
Senli bir sensizlikte şimdi...

Keşke ayrılma nedenim ben olsaydım diyorum bazen!
Keşke ayrılmak isteyen ben olsaydım.
Ben olsaydım da;
Şimdi bir şeyleri değiştirmek için nedenlerim olsa.
Ama sen istedin bu sonu,
İşte o yüzden!
Senli bir sensizlikteyim şimdi...

Kahrolası gecenin sabahı bulduğu anda,
Her kes şafağın aydınlığında,
Yeni bir güne merhaba derken.
Ben senli bir sensizlikte,
Yine derdime dert katıyorum...
İbrahim ENGİN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com