Salıncak
Dün akşam;
Bir sürü sen vardı aklımda.
Umarsız bakışlarınla
Bir taşı bir süngere çeviren, sen.
Avuç avuç içimi boşaltıp
Bahse konu olmayacak sevişmelerde, sen.

Akşam üstü güneşlerinde tekrar tekrar yıkanmış
Teğet geçen zamanın en tepesinde,
Bir dokunuş, bir sarsılış,
Bir dil sürçmesi telaşında
Üstüme düştükçe kekeleyen,
Olmadık saçmaları
Üstünkörü söyleyen şaşkın, ben.

Solacağını bilerek bir güle,
Söneceğini bilerek bir sabun köpüğüne,
Biteceğini bilerek bir düşe dokunmamak gibi,
Hiç bir devinimini kaçırmamak için
Gözlerimi kırpmadan baktığım,
Usul usul dudaklarını büken, sen.

Her daim,
Sonuma hizmet eden gözlerinle,
Atomlarıma ayırırken
Nazarın, silip geçiyordu beni.
Ben, kulu kölesi oluyordum bir efendinin,
O, bilmiyordu efendiliğini.

Bir salıncakta sonsuz bir gidişti raksın.
Bir ittim,
Önde sen, ardında saçların ve güneş,
Gittin?,
Kollarım önde,
Bekliyorum,
Döneceğin yerde?

Mustafa Kaya

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com