*Tut ki! *
Ay üşüyor, hüzmeleri sarmıyor güneşin;
Kesrik bakışlarında yaralı yıldızlar alemi..
Yalnızlığın izleri ay üzerinde;
Kendince yanmakta, kendince kavrulmakta!
Hangi zaman baharı hangi zaman yazı var
Yanmakta yüreği ayın üşümek kadar..

Yanmakta benlik olgusunda
İçimdeki terkedilmeyen ben..
Üşüdüğüm kadar da yanmaktayım
İçli yaraların en kanamalısında..
Sızımlıyor adım adım yüreği darbeler,
Kayboluyorum kendimde, kendi halimde..
Aşk yanıyor, özlem üşüyor
Bana ikisinden bir sen düşüyor..
Düşümdeki düşmelerimin
Tutkusundayım her bahar..
Tut ki! Tutulmalıyım sana,
Tut ki! Tutunmalıyım sana,
Tut ki; Tutsak olmalıyım sana..
Tutulabilmenin tutkusunu yaşat bana;
Yaşat ki yüreğine tutunabileyim..
Dilek Kadıoğlu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com