BENİ BANA GÖMÜN

İRONİ
Beni bana gömün,içimin mezarına
Şahadetinizle emzirin ruhumu
Uçurumlarıma yollayın duanızı
Ben ki bu dünyada
Bu sefil,bu kavi
Bu hicretin serüveni
Bu sükut katmeri dünyada
Ayaklarına ceviz kabuğu takılmış
Kendi kulağından korkan
Kendi sesinden ürken
Kendi sesinden kaçan
Ve kendisine mahkum
Bir sokak kedisiyim

Uçurumlarımın aydınlıkları
Bahtımın mermer sütunu seslerden bıktım
Mağduriyetindeyim ecelin
Sefaletimin yağsız urganlarında
Çürüyor ruhum
Hikmet tası yüreğinizden
Abı hayat boşaltın üstüme
Beni bana gömün
İçimin mezarına
İmanımın serüven otağında
Altın taslar içinde gümüş zehirler
Aksın tarihimin efsane pınarından
Dolsun sığ derinliğime
İçi boşaltılmış cümlelerin hafifliği
Gecenin yılansı serinliği
Dünyanın bedbinliği dolsun
Durun bu gece günahlarımla aydınlanayım
Fena meleklerimin hutbesinden akan
Bengi su pınarıyla
Yıkansın çiğ nefesi ruhumun
Beni benim mezarıma gömün
Dipsizliğimin derinliğinde
Kaynasın kaynasın cehennem kazanı
Şerrini şehvetle okşadığım şeytanlar
Sırdaşım olsun
Kurbanlarımın kusmuğuyla büyüyen
İtiraf çetesi
Ömrümün son celsesinde şahidim olsun
En cesur günümdeyim şimdi
Sefilliğimin ,süprüntülüğümün
Zayıflığımın isyanına yakalandım
İçimdeki doğruluğum doğurdu
Ay doğurdu
Geceye methiye
Mehtaba mersiye yazamam artık
Naatlarımı emzirdiğim ulularım kayboldu
Sırattan geçerken
Ruhuma cehennem suyu dokundu
Yaktı gençlik dramlarımı
Sülük memesinden süt içtim yıllarca
Varlığımın zarına hiçlik dokundu
Fena ve nefret aktı boş uykularıma
Kabuğuna çekildi rahmet
Şimdi daha arzulu okşuyorum
Şeytanın şehvetini
Beni benim mezarıma gömün
Dipsizliğimin derinliğinde
Günahlarımın azap keçesini örtün üstüme
İçimin gayyasından sızmasın buğu


İsmail daltaban

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com