SEN ELLERİN EVİNDE BEN DERTLERİN ELİNDE
sen gelin oldun geçen gün
ellerin el elinde benim yüreğim aşkının ateşinde
adımlarım senin peşinde
unut kalbim dedikce daha fazla vuruyor hasret yüreğime
sevda dediğin bu muydu yoksa senin
hani o unutulmaz delice yaşanan şey bumuydu
ölümsüzlüklere inat öldürdün sevgimi
yıkılmazlara inat yıktın tüm dünyamı bir anda
oysa ben gözlerinin uğruna tutulmuştum dert denen kurşunlara
ve şimdi ayrılığın o hüzünlü yağmurundayım....
ne olurdu sözünde dursaydın demeyi çok isterdim ama artık ellerin kadınısın sen ben ise aşıkların yarası
of...of...offff...
bu me ofturki ta ciğerlerimi söker yerinden
bu ne acıdır ki yaktı beni derinden
biliyorum yazdıklarımı söylediklerimi duyuyorsun
inan gittiğin yolu sende bilmiyorsun
bir piç uğruna kahrettin ya beni
bir heves uğruna yaktın ya kalbimi
işte en çok bu koyuyor bana...
ah be sevdiğim
ben sana yar demiştim ben sana bir ömür vaadetmiştim
kalbime cam kırıklarını niye koydun ki durmadan kanıyor
nasıl bir vedaydı bu yar nasıl bir gidiş
hayal ettiğin o gelinliği giydin işte ama ben yokum ama ellerim eksik ...
herkes seni soruyor bana
kalbimi kanatıyorlar inadına
dostlar perişan ben kalbimi gömdüm toprağa kuşalar yas tutuyor çiçekler solgun
bu nasıl vedaydı yar bu nasıl ayrılış aşkı ekip yüreğime kaçıp gittin ardına bile bakmadan
biliyorum fakındayım dönüşü olmayan yollara girdiğinin ve geri gelmeyeceğini
ne söylesem boş ne kadar ah etsem yok yere
doyamadan sana gittin el eline
toz pembe hayallerimi kapkara ettin
hem kendini mahvettin hem beni benden ettin
demek bu da varmış kaderde sen el evinde ben dert elinde

Adil Onur yıldrım

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com