Doğmayacak Kızıma
Şöyle bir düşününce hani;
bilmediğim ne çok şey var
mesela hala bilmem
hakinin rengini
ölüm neden sonsuz
yaşam bu denli fani

Bilmediğim ne çok şey var kızım
seni neler bekliyor(du) mesela
mutluluk ne kadar kalıcı(ydı) hayatında
kim bilir neler neler veremeyecektim sana
soğuk ve uzun kışlardan (mı) öğrenecektin sarılmayı
parasız yatılıda (mı) tanışacaktın aşkla
ilk masum dokunuşlar ve ilk öpüş
ve evliliğin ve ben / baban
altmışından sonra acemi ve ürkmüş.

Sonra sevdiğim kadınlar geliyor aklıma
hangisi gerçekten sevmişti beni
kim olursa evlenirdim bilseydim hani
ne çok şey var bilmediğim görüyorsun ya
çok düşünmem oysa çoğu insan gibi;
nerede, ne zaman ve nasıl öleceğimi
yaşadığı anı bilemezken insan,
ne kadar düşünebilir geleceğini

Ben ilk nerede hata yaptım yanıldım
ilk ne ile başladı bu yalnızlaşma
ne zaman başladı sana uzanan bu yıkım
bu kirlilik, bu erozyon içimizde
Şimdi ne olur sorma kızım
Kaybettikçe anlayacak ki insan,
Önce insan olmalıyım..



Hayrettin TURAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com