Uyanmadan Gel
Düşlediğin yerlerde arama beni,
Bil ki çok uzaklardayım ben.
Bu kirli dünyada arama , sorma beni,
Bil ki bambaşka muradlardayım ben.

Yürürken bu şehrin caddelerinde,
Düşünceli suretim canlanır ise , ansızın bir duvarda,
Bil ki geleceğinden endişeliyimdir.

Var olduğun her anında, aldığın her nefeste,
İyi düşün.
İçinde bulunduğun mahkemenin,
Kalabalık koridorlarında,kaybetme kendini, şaşırma yolunu

Sohbetlerinde, ben bulunmasamda,
Her zaman yanında hisset beni.
Her sözün asil olsun,
Her anın sana yakışsın.

Kanma süslü sözlere,
Sahte bakışlara,sahte yüzlere.

Bazen mecbur kalabilirsin,uzaklaşmaya senden.
Atma o adımı sakın!
Kalkamazsın yerden.

Yolculuğunda seyrederken etrafı
Camlara yansıyan güzellikler, en saf halidir bu alemin,
Göremiyorsan aç, aç gözlerini.

Her mevsimde, düşün değişen iklimi.
Düşün yılları, yolları , yolcuları.

İstasyonlar hiç boşalmıyacak sanma,
İnsanlar hep üşüyecek sanma,

Bir gün gelip, bu uykudan uyanınca,
Arama beni,
O zaman arama.
Ben , ruyalarında kalmış olacağım.
Ruyalarında, yoldaşım olamaz isen.
O zaman ben kendi kendimin derdinde olacağım.

Ruyalarında , yoldaş olsaydık, şu an yanımda olurdun.
Ben yalnızım, sen yoksun.
Hala zamanımız var,
Ruyada olduğumuz için.
Uyanmadan senin ışığın olmak için , çırpınacağım, savaşacağım...
Behaeddin Ziya SADIK

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com