KAVUNİÇİ BALIK
Sonbahar yaprağımsın en son dökülen,
İlkbaharımda açan gül yumağımsın;
Duvarlara anlattım seni,sırdaş oldum
Sen sırdaş duvarlarımın
En güzel tablosu oldun...

Çimenler içinde bir ev;
Dere ve göl,bir de güneş;
Her yerde sen, cennetimsin;
Boynun da cennet kokardı;
Dudaklarım tattığında
Gözlerim kapanırdı...

Oltandan kurtulan balıktım
Beni saldın koca denizlere
Kayboldum,hangi olta "sen" kokuyordun;
O gece, hiç yemeğe dokunmadım
Seni bulamadım denizin diplerinde...

Bir sabah erkenden kaçıştık
Ben kaçamadım çırpındım;
Beni bir çocuk aldı eline
Ve bıraktı susuz, kurak bir yere;
Ben o kavuniçi balık
Artık yoktum, salma oltanı bu denize...

SeljuK ÖZÇELİK

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com