TÖVBE SEVMEYE

Zevk mi alıyorsun bilmem,
Beni neden üzersin,
Biliyorsun benim için, özelsin.
Kar beyazı,gök mavisi,çimen yeşili,
Bir de, sen güzelsin.
Bu ne çalım,bu ne tafra,
Suratından düşen bin parça,
Biliyorum anlaşıldı,
İnadınla öldüreceksin.
Sensin, hoşsun, güzelsin,
Kötü şey mi söylüyorum,
Mutlu olacağız, göreceksin.
Çık git öyleyse, bir daha ,dönme geriye.
Nereye demeyeceğim, asla nereye,
Bende gidiyorum geldiğim yere
Bir daha tövbe sevmeye,böyle sevmeye.


mefail özbek

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com