Sen yokken,....
Sen yokken,
Geceyi bin yyldyza bölerdim
Uykuyu kendime haram ederdim
Yorgun sabahlara,
Günessyz yarynlara,
Uyanyrdy hergün yüregym
Aglardym bütün gece boyu
Ice akytylan gözyasy, kimse görmezdi....

Her yagmur yagysynda bu kentte
Damla damla düserdi özlem
Islanmak degildi beni korkutan
O damlalarda bogulmakty
Yoklugun beni bogardy
Öyle zordu ki dayanmak
Sensiz gecen her dakika
Yüregime cözülmeyecek bir dügüm atardy....
Sykylyrdym, bunalyrdym da
isyan bile edemezdim, sesim cykmazdy......

Beni umursarmyydyn,
Böylesine acy cekmemi anlarmyydyn bilmiyorum
Yoktun, cünki olsaydyn
Ben böyle acy cekmezdim ki
Olsaydyn, özlemek denen seyyn
Bu kadar zor oldugunu bilmezdim ki
Ah sevgilim neden yanymda degilsin ki....

Simdi kendimle savasyyorum
Seni sevmekten kurtulmalyyym diye
Öylesyne karysyk bir denklemki bu
Seni sevmekten kurtulamazsam,
benligimi yitirecegim
Ben, ben olmaktan cykacagym,biliyorum...
Kurtulmayy basaramazsam bu kez
Yüregimde ki boslugu nasyl
dolduracagym peki
Sensyzlygy yasamaya alysmaktanda korkuyorum.....
Fadime Gül

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com