Unutmak...
Unutmak...

Dün gece yolda yürüken,
Hatırıma öyle çok şey geldiki
İlk sen vardın düşüncelerimde,
Sonra ihanetin sindi hayallerime
O an, yıkılmışım!

Etrafıma baktığımda herkes cıvıl cıvıldı.
Ben; durgun, boynu bükük.
Bir an karşımda iki çift parladı
Ooof dedim, senle ben...
Birbirlerine sarılmışlardı, gülüyorlardı, mutlulardı.

Ve iki söz kulaklarımda;
?Başkasıyla sarmaşdolaş?
Ağlamaklı oldum birden,
Ama yok! Dedim, ağlamak yok.
Seni sevmeyeni sen unutmalısın dedim
Mecbursun ve yapmalısın.

Beynim kalbime dedi ki;
Ben sensiz olsam çoktan unutmuştum!
Ve kalbim beynime,
Bana sorsan, ya ben kapanmıştım dizlerine,
Yada kara toprak benim yüzüme!


Abdullah Karacabey

Abdullah Karacabey

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com