TEK KELİME!
Siz doğuştan şanslı olupta har vurup harman savuranlar
Bir tarafta kahkahayla gülen diğer yanda gizli gizli ağlayanlar
Bizler anadan doğma şanssızdık yarına umut bağlayanlar
Kömür misali için için yanarken var mıdır ağladığımızı duyanlar?

Neler vermezdim ki rüzgar birgün de benden yana eseydi
Dürüstlük para etmezken bu devirde talihsizlik başımı öne eğdi
Sitem ettim anama haklısın deyip doğurmazdı böyle olacağını bileydi
Adam olmasına adamdık ta verhasıl tüm çırpıntılarımız boşuna nafileydi

Karanlık yine çökmüştü dağın yamaçlarına indi inecekti bulutlar sisler
Bizdeki sonradan olma değil anadan doğmaydı körelmişti nefisler
Talihsizlik kara bulut misali dikilirken tepeme Farkımız yoktu hapistekiler
Maalesef böyle geldim farklı gitmeyecektim uyarıyordu beni içerimdeki hisler

Kadere küsmeyi yakıştıramazdım kendime anam beni kadersizmi doğurdu?
Anlayamayıp içinden çıkamadığım tek konu bizim hamurumuzu kimler yoğurdu?
Kimimiz güzel kimimiz çirkin kimimiz zengin kimimiz fakir ama mağrurdu
Bunca uzun ve çileli geçen ömrümde bir kezde bana şans verilseydi ne olurdu?!

Suya atmıştım artık ipin ucunu güneş doğmuş doğmamış neyime?
Gel sıkılma arkadaş ortak olmasını iyi bilirim suyuma ekmeğime
Yüce Rabbim beni güya insan diye yaratmıştı ama insanlık benim neyime?
İçinden çıkamadığım tek konu benmi yanlıştım düzenmi bozuktu işte izahı tek kelime!


19.04.2006
Ali Garbioglu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com