seni kaybediyorum
seni kaybediyorum
ellerimden ellerin kayıp gidiyor
engel olamıyorum
sanki parmaklarım felçli
şöyle sıkıca tutup avuçlarımın içine alamıyorum avuçlarını

ellerin ellerimden kayop gidiyor
sıcaklığinda gidiyor avuçlarımdan
avuçlarım birden buz kesiliyor
öylece bakakalıyorum arkandan

seni kaybediyorum
gözümün önünden yok oluyorsun
sanki buz tutmuş göz pınarlarım
ağlayamıyorum bile ardından
göz bebeğimden, içime akıyorsun
öylece bakakalıyorum arkandan

seni kaybediyorum
elimin altından kayıp gidiyorsun
sanki karabasanlar oturmuş boğazıma
gitme diyemiyorum
sen de susuyorsun
sesini bile mahrum ediyorsun kulaklarımdan
anladım bir iz bile bırakmak istemiyorsun
ben de öylece bakakalıyorum ardından.
HAYAT

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com