kırk yıllık özlemim
gün güne seninle başladığı için,
ne kadar mutlu olmuştur kimbilir
doğum ölüme bir adımsa eğer
bilmezdim insanlar niye sevinir?
bilemezdim sen doğduğunda
mutluluğun doğduğunu
varlığınla ağaçların fışkırıp,
çiçeklerin alabildiğine açıp
yokluğunda çiçeklerin solduğunu.
benim gördüğüm çiçeklerin
neden hep çaresiz,suskun
neden mahsun olduğunu merak ederdim
anlayamadım dertlerinin
sensizlik olduğunu
anladım...
kırk yıl geçti,koskoca kırk yıl
hayat pınarlarımdan fışkıran sen
üzüntüm,sevincim,hasretim,
kahrolmuşluğum
iyiki doğdun candamarım,iyiki
varsın sarhoşluğum
hoşgeldin yeniden kurduğum dünyama
hoşgeldin.
hoşgeldin hasretiyle kavrulmuşluğum
hoşgeldin üzüntüsünde varolmuşluğum
hoşgeldin sevgisinde kaybolmuşluğum
hoş geldin varlığıyla mutlu olduğum
hoşgeldin.

02.03.2006




mustafa duman

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com