MEMLEKETİMSİN
Damlarına yıldız düşmeyen
Kıraç topraklarında ot bitmeyen memleketimde
Ağıtlar yükselmekte şimdi
Ölümler kaderdir bizde
Bir türlü yenemediğimiz.
Hep ölen biziz.
Acılarla beraber
Ölen ve dirilen
Sevdalarla birlikte.
Ölümlere inat
Mezarımızda da bir türlü bitmez otlar
Yeşermez
Yüreğimiz yeşerir
Toprağımız yeşermez bir türlü.
Ben bu toprakların adamıyım gülüm
Buralarda yoğruldum.
Sevmeyi buralarda öğrendim..
Memleketimi sever gibi sevdim seni
Yalansız ve çıkarsız.
Sen memleketim gibisin gülüm.
Memleketimde uzak
Rüzgarlara karışır nefesin
Nefesin nefesime.
Öylesine hissederim seni
Öylesine derinden.
İki yürek taşırım.
Biri senden yanadır
Memleketimden yana biri.
Seni memleketim gibi seviyorum
Memleketimi senin gibi...
kajal can

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com