ÖMRÜ BOYUNCA

Eğmedi kafa
Sürmedi safâ
Görmedi vefâ
Çekti hep cefâ?

Yasla ağladı
Yürek dağladı
Dertle çağladı
Hicran bağladı?

Yanlış üründü
Zevke büründü
Mesut göründü
Yerde süründü?

Açtı doymadı
Çalıp soymadı
Kapı koymadı
Kimse duymadı?

Bir gün gülmedi
Dâim inledi
Ninni dinledi
Şifâ bilmedi?

Hakkı aradı
Var, bulamadı
Haksızdı adı
Düşkün yaşadı?

Kavga etmedi
Yandı tütmedi
Ekti bitmedi
Gücü yetmedi?

İsyandı özü
Dikendi sözü
Görmedi düzü
Gülmedi yüzü?

Yakmadı yağı
Attılar ağı
Dolaştı dağı
Görmedi bağı?

Post alamadı
Dost kalamadı
Ast bulamadı
Mest olmadı?

Hak?la yoğruldu
Özü soğruldu
Düştü doğruldu
Fazla yoruldu?

Var iken taçtı
Tüketti açtı
Kendi muhtaçtı
Olanı saçtı?

Haram yemedi
Yalan demedi
Hiç sevilmedi
Dik, eğilmedi?

Deli dediler
Veli dediler
Ali dediler
Kulu dediler?

Aklı ermedi
Fırsat vermedi
İyi görmedi
Bir gül dermedi?

Varlık makam hiç
Olamadı dinç
Görmedi sevinç
Edildi hep linç?


Kadir Karaman

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com