Ne Tuhaf
Ne tuhaf
Bu sabah uyandığımda
Kimse yoktu yanımda
Ne çay kokusu vardı mutfakta
Ne de kahvaltı tepsisi yatakta
Bir fotoğraf yanı başımda
Gülümsüyordu bana

Ne tuhaf
Yabancı bir adam aynada
Yorgun gözlerle bakıyor bana
Ak düşmüş saçı ve sakalıyla
O bana aşina ben de ona
Ve bir fotoğraf aklımda
Gülümsüyordu bana

Ne tuhaf
Tütün kokusu sinmiş salona
Bir ay öncesinden kızarmış yumurta
Garip bir koku mutfakta
Bulaşıklar birikmiş lavaboda
Aynı fotoğraf tam karşımda
Gülümsüyordu bana

Ne tuhaf
Ekmeğimde aşımda evimin her karışında
Bir eksiklik hayatımın her parçasında
Hasret dolaşır damarlarımda
O fotoğrafa her bakışımda
Bir isim mezar taşında
Gülümsüyordu bana

ekrem cunedioğlu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com