BİR ŞEYLER YAPMALI!

BİRŞEYLER YAPMALI!

Öyle oturmamalı boş boş,
Muhabbetin hoşuna zam getirmeli,
Bir şeyleri düşünmeli,
Hazır ayaktayken, düşerken
Ve düştükten sonra o anlar yaşanmalı.

Girmesin bilinç altına karanlık.
Sancıyan mutluluksa; pişman olmak
Düşmez aydınlığın haddine.

Karıştırmalı düzeni!
Toplayıp çıkarmalı,
Çarpıp bölmeli!
Veya yaratılmış düzeni yaşatmalı.

Nasıl sahiplenilir bilgi,
Onu anlayıncaya kadar.
Birde onun etrafa ulaşmadığını,
Nehirlere, denizlere? Bulaşmadığını
Düşünün.
Öyle oturmamalı boş boş,
Bir şeyler yapmalı.

Ne bileyim, ne diyeyim, dur!
Diyebilir miyim?
Ve yahut kalbim ne zaman duracak?
Ya da onu hangi güzel durduracak?
Güm! Güm! Vurduracak?

Bedende aşkında kokusu olmalı.
Beden rızkına tapuludur.
Canan rızksa; ona da tapulanmalı.

Asıl canavar köpüren arzularımızdır.
Bizden süpürüp, uzaklara sürdüğü,
Bizde kalmasını istediklerimizden
Başkası değildir.
Yani öyle kudurmamalı işte!
Haykırılması gereken nidalar
Ağzımıza gelmeli.

Yapmak için başlamayı beklememeli;
Bitişe bitişik olan, başlamaktır.
Boşluğa çivi çakılmaz
Dolunun derinliklerine salmalı?
Yapılanlardan bir şeyler doğurmalı

Yani iyisi mi her zaman
Hep ama hep bir şeyler yapmalı?

02/02/2004 AZİM




gaip ulas

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com