İNSANI İNSANI.....
(Türkü/Âşıklama)

Nazar eder kem bakan göz.
Yıkar insanı insanı.
Haksız ithâm, bir acı söz.
Yakar insanı insanı.

İnan hayıra, duâya.
Haram girdirme yuvaya.
Riyâkarlar şer, belâya;
Çeker insanı insanı.

Girme elin yoncasına.
Şükret olan buncasına.
Zâlimler, kin kancasına;
Takar insanı insanı.

Hal hatır sor eş yakından.
Bıkma sevgi aşk yükünden.
Çiğ süt emmiş, tâa kökünden;
Söker insanı insanı.

Açgözlüde olmaz doyum,
Durur durur yapar oyun,
Eder bir kurbanlık koyun;
Güder insanı insanı.

Şaşmaz yiğit bildiğinden.
Şüphe et, az gördüğünden.
Çekemeyen, sevdiğinden;
Eder insanı insanı.

Kederli der kaç kibirden.
Usanılmaz dost derdinden.
Kork kişinin nâmerdinden;
Vurur insanı insanı.

Kederli©Almanya, 28.08.2006

Delali Kederli

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com