birşeyler yapmalı
Öyle oturmamalı boş boş
Muhabbetin hoşuna zam getirmeli
Bir şeyleri düşünmeli
Hazır ayaktayken, düşerken
Ve düştükten sonra o anlar yaşanmalı
Girmesin bilinç altına karanlık
Sancıyan mutluluksa; pişman olmak
Düşmez aydınlığın haddine
Karıştırmalı düzeni!
Toplayıp çıkarmalı
Çarpıp bölmeli!
Veya yaratılmış düzeni yaşatmalı.
Nasıl sahiplenilir bilgi
Onu anlayıncaya kadar.
Birde onun etrafa ulaşmadığını,
Nehirlere, denizlere? Bulaşmadığını
Düşünün.
Öyle oturmamalı boş boş
Bir şeyler yapmalı
Ne bileyim, ne diyeyim, dur!
Diyebilir miyim?
Ve yahut kalbim ne zaman duracak?
Ya da onu hangi güzel durduracak?
Güm! Güm! Vurduracak?
Bedende aşkında kokusu olmalı.
Beden rızkına tapuludur.
Canan rızksa; ona da tapulanmalı.
Asıl canavar köpüren arzularımızdır.
Bizden süpürüp uzaklara sürdüğü
Bizde kalmasını istediklerimizden
Başkası değildir.
Yani öyle kudurmamalı işte!
Haykırılması gereken nidalar
Ağzımıza gelmeli.
Yapmak için başlamayı beklememeli;
Bitişe bitişik olan, başlamaktır.
Boşluğa çivi çakılmaz
Dolunun derinliklerine salmalı?
Yapılanlardan bir şeyler doğurmalı
Yani iyisi mi her zaman
Hep ama hep bir şeyler yapmalı?
02/02/2004 AZİM
gaip ulas
Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com