mahsumiyet
karanlıkta yürüyor nazik bir beden,
uslanmış kötülükten yakarmış öksüzlükten.
duyguları kabarmış,
aslına dönerim diye sevenlere yalvarmış,
yetmezmi kahpe dünya bu etiklerin yetmezmi.
günahsız bir kuldum etiklerin yetmezmi.
duygulandım dün mahsum birini görünce...
uslanmak istedim carebulamadım söyledilerki derdin olmuş nice.
mahsumiyetimi yitirmişim öyle dediler.
kederlerden bıktım hayasızlıga yenilmişim işte.
kim bilir belki benim gibi nice insan var böyle,
kahır çekip ızdıraba düşkün işte.
al al götür beni muhasumiyet diyarına varlıgı yeter özledigim o son kötü rüya.
çok bıkın ve bezginim ,
özlem dolu sevda dolu o günlere götür beni bu hasretimi gidert mahsumiyetime yetiştir beni.
muhammet keskin

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com