Bu Ömür Senin

İçimden ağlamak geliyor
Haykırmak dağlara taşlara ve delirmişcesine koşmak
Sanki sonu senmişsin gibi yolun
Sessizce akan ırmağa bakıyorum karşımda yüzün
Ellerinmiş gibi okşuyor rüzgar beni
İçimi kaplıyor hüzün
Seni sonsuza kadar görememek düşüncesi öldürüyor beni
Korkuyorum yüzüne hasret yaşamaktan
Boğazımda düğümleniyor adın
Bir parça umut verseydin
Belki dünyaları sana veremem ama bu ömür senin
İstersen hiç sevme beni ama gitme
Görünmem sana
Sen hercai ben kardelen bu ömür senin beklerim
Sen bende bir ömür tek mevsimsin
Yağan yağmur açan çiçek havada süzülen kar taneleri
Hiç sevme farketmez bu ömür senin beklerim

Bünyamin Demirci




BÜNYAMİN DEMİRCİ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com