Kuruntu



.

.
önündeydi kocaman bir gökyüzü
ve ardında bilmediğin birinin o iki gözü.
usulca bakıp da kapıdan
hızlıca uzaklaşmak mı niyetin?
kim bilir belki de öyle gerekti...
hatırlıyorum,
yağmurlu havanın gri rengi,
gözlerinin rengiydi

tütsüsüyle boğulur gibi bir askın,
afallardım ve içimde binlerce taşkın
basım dönerdi ve bilmem dilim neler söylerdi.

oysa karanfiller kurutmuştum susuz bir vazoda
ve kocaman kitaplar ayırmıştım onlara
hepsini sana adayacakken tam da;
uzaktan bir ses ki;
kasları ince gözleri ela sanki
bu ses el sallarken uzaktan,
sen yavaşça uzaklaştın yanımdan.
sanmıştım ki;
el uzatacağım günü beklemekti niyetin,
gönlün burada, ayakların yolda,
bilmem niye sen çabucak gitmedin.
biliyordum söyleyecek bir sözün vardı
inan bana susmak sana hiç yakışmadı.
elinden tutunca o uzaktakinin,
buğulanan gözlerin neredeyse ağlayacaktı.

sinem atmaca

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com