Işıklar Kenti
Çoktan karşıyı buldu kaptan
Geminin izleri yavaşça kaybolurken suda
Ve bir akşamı kucaklarken ışığı
Sabaha ulaştı gün.
Oysa yangını güzeldi kıyı boyunca uzanan
Görkemli binaların

Tepesinde çakan yıldızıyla
Göğü bir kılıç gibi kesen, tuzu bol
Yosunu bol kulelerin,yangını güzeldi.
Sessizliği adımlayan iki üç nefes vardı sokakta
Ve kepenkleri kaldırılmaya hazır dükkanların,
Karanlık ve korkunç görüntüsü.
Her an eli bıçaklı bir saldırgan,
Süzülebilirdi duvarın arkasından;
Çemberi olduğu ateşinden kopup,
Zarar verebilirdi bir insanın umutlarına.

İyiliği dokunur bize gündüzün.
Bu şehrin karanlığına emanet edemez insan geçmişini.
Telaş esi bol adımların arasında kaybolursun da,
Çok geçmeden yine bulursun kendini bir insan kalabalığında.
Ve korkutmaz seni eli uzun bir haydudun,
Çantanla birlikte götürecekleri.

Yalnızlığı sevemez insan,
İstanbul´daysa eğer
Bir de çökmüşse göğün karanlığı
Yangını kar etmez kıyıdaki yalıların
Ve kulelerin boyu yetmez aydınlatmaya sokakları

sinem atmaca

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com