Her Gece
İşgaline uğradığım yalnızlıklarda
Sevdim o umut dolu gözlerini.
Boğazımda geçirilmiş soğuk iplere
Ayaklarımda paslanmış zincirlere
Aldırış etmeden,
Her soluğumda gülüşlerini sevdim.

Dili olmayan yüreğimin,
Hüznü hiç solmayan gözlerimin,
Tek umudu olarak
Yüreğindeki baharları sevdim...
İçimde büyüyen ırmaklara
Acılarını verip
Gözlerindeki ışıklarda ısınmayı sevdim.

Kesik kesik öksürmelerime inat
Soluğuma çizilen kısa ömre inat
Yüreğimin haritasındaki
Gülüşlerinin sıcaklığını sevdim.

Karanlıkların bulutla yağdığı hasretine
Varlığının mutluluklarını siper edip
Gözyaşlarındaki ıslaklığını sevdim.
EMRE KILIÇ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com