ToRNadO
Sen öksüzlüğümle yetim bırakırken beni;
Keşiş dağında kâr vardı
gökyüzünde kızıl bulutlar arasındaydı
Ve parlak yıldızlar vardı ay gülümsüyordu
sen zannederdim ya hep;


Şimdi, kış üşütür beni
bulutlar sırılsıklam eder
Huzur kalmadı gökyüzünde
yıldızlar da kaydı birer birer


bir tek...
bir tek hiddetli
belki küsgün
belki de hüzünlü
acıklı bir rüzgar var


rüzgara kapılıyorum bende
Kasırga oluyorum
evleri yıkıyorum
denizleri taşırıyorum
bulutları dağıtıyorum
TORNADO oluyor
geliyorum kapına
ama beni şimdi
içeri alma
rüzgar çabuk geçer
Hoşcakal!...
yagmurlu gece şairi

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com