VE YOL BİTİYOR
VE YOL BİTİYOR

Ben evimden atıldım
Kalbinden atıldım
Sokaklardayım yalnızım şimdi
Sokaklar akrabam oluverdi
Gönlünün kiracısıydım iki saat önce
Şimdi bir akşamın derinliğinde
Kaldırımlar da koşmaktayım çaresizce
Yine seni düşünüyor
Yine seni paylaşıyorum caddelerle
Dertleşiyorum gece gündüz
Kovuldum diyorum kalbinden
Bana bir çare gösterin diyorum
Ama kaldırımlar bile ses etmiyor
Bir rüzgar esip geçiyor yanımdan
İkinci bir şahsı almışsın içeri kapından
Diyerek bir haber salıyor kulaklarıma
Yine beni sokaklarla baş başa bırakıyor
Ayrılığın beni kokundan uzaklara atıyor
Canımı fena acıtıyor
Caddelere anlatıyorum gece gündüz
Bitmekteyim daha çok tükenmekte
Dışarıda lapa lapa kar yağıyor
Başıma yüzlercesi değiyor
Hiç biri kovduğun kadar acıtmıyor
Bana bir yol gösterin diyorum
Yolların sesi çıkmıyor
Gece yarısında bir dilim
Kıyamet gibi geçiyor
Dayanamıyor bu kalp eriyor
Gök yüzü çok sert bakıyor
Yakaladığını alıyor
Yollar yol göstermiyor
Yollar bir bir götürüyor
Ve karşıma mezar taşları dikilmiş
Derin bir sessizlik bakıyor
Hissediyorum bitiş yaklaşıyor
Gece bitiyor
Acı diniyor
Ve yol bitiyor?

ONUR GÖNÜLTAŞ

aabonur gönültaş

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com