hülyalım
mazimde kalan acı bir ukdedir
şu şatafat şu kalabalıkta bile ağlarım
sarhoşluğuna kapıldığımda olur hayatın
bir gün çıkarsın diye yoluma
arar dururum hülyalım
anımsarım beline sardığım titrek ellerimi
seviyorum demenin haz verdiği günleri
kabahat ne sendeydi ne bende
bir gün çıkarsın diye yoluma
arar dururum hülyalım
geçti gençlik rüzgarıydı ağır bastı hayat
değildi istediğim geceler boyu serenat
kalbimde kor gözlerimde yaşlarla mutluyum
bir gün çıkarsın diye yoluma
arar dururum hülyalım
bir elveda diyemeden çekildik sessizce
kader ideallerimizi istedi
sevgiyi koydu kefeye
arananda olsam zirvede
arayan tek sen olsaydın keşke
bir gün çıkarsın diye yoluma
arar dururum hülyalım


Volkan YILDIRIM

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com