yusuf gibiyim
Kimseye yüklemem bu kötü suçu
Attılar kuyuya öz kardeşlerim.
Ne kervan geçiyor ne bir yolcu
Bahtını bekleyen Yusuf gibiyim.


Kader bir deryada sal etmiş beni
Dertler sessiz kılmış lal etmiş beni.
Hayat ezmiş geçmiş yol etmiş beni
yaşı silinmeyen Yusuf gibiyim.



Tanrı kabul eyler bir gün katına
Bakamam dostların ben suratına
Binmişim bilinmez kadrin atına
Üstünden inmeyen Yusuf gibiyim.


Ne dua çaredir ne de veryansın
İstemem aşkına davetim kalsın.
Belki ruzı mahşerde beni duyarsın
Ahından inleyen Yusuf gibiyim.



Ne sihirli gözler ne gülüşün gerek
Her sözün bir hançer saplar bilerek.
zehrini içerim şifa diyerek
dert çekip ölmeyen Yusuf gibiyim.



Dillerim kurudu bir damla suya
Gözlerim hasrettir bir an uykuya.
Yavuzu sen attın bu kör kuyuya
Feryadı dinmeyen Yusuf gibiyim

Yavuz şimşek
21/11/2006

yavuz şimşek

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com