SEVDADAN GURUR
Geleceğinin hep kandırılma aşamasında,
Sana inandığım,sonra sessizliğinden yararlanıp tanrıya sığındığım...
Gecelerce sabahlara kadar düşünüp,
Acımasızca beni ağlattığı...
Şimdi soruyorum kendime,
Neden yaptım kendime bu insafsızlığı,
Senin için o kadar şeyden geçtikten sonra,
Sonunda senden geçmek,
Bu aşkın zavallı hikayesine son vermek,
Kahretmek,yalvartmak,umut etmek,
Bunlar hayatta varmıydı...
Saçının teline rüzgar fırtına gibi çarpınsa,içim acımazmıydı,acımadımı...
Sevenler olduğunca kabul ederken sevdiğini,
Sen...Canımı yakan,
Beni uçurumdan bir çiçeğe uzanmak isterken iten sen...
Senin için olduğumdan geçmedim mi,
Bu uzaklık bu saçma,sapan hasret,
Senin beynine sert bir taş gibi çarpıp,
O bedeninde taşıdığın zavallı kalbini,
Yaşatamadığın sevgin can verirken hiç canın yanmadımı,
O gözyaşları,o gülüşler,
o seslenişler,
Sana yakılan şarkı ve şiirler yalanmıydı...
Hala içimde bir sızlayış varsa,
Bu artık senin zavallı sevdandan değil,
Senin gibi bir haine değilde,
Hala gerçek aşık olan birine verseydim,
Şimdi o sevda ayları boşa gitmeyecekti,
Ben senin ardından garip bir yolcu gibi bakmıycaktım,
Her yolculuğumda senden ayrılmayacaktım,
Sevdan öldükten sonra,
Sevdaya gelsen derdine deva kalır mı,
Haketmeyen aşkı benmiydim yoksa,
Henüz karakteri bile olmayan,
Yüreğinde beyninde hayatında,iki kişiliği olan sen...
Şimdi hangi aşkın,hangi sevdanın gururuyla karşımda durup,gözlerime bakıyorsun...
Artık anlamayı beceremediğim tek şey Baktığın gözlerde Kalan ne ya da geride toprağına bile gömmesini beceremediğin sevdadan bir ölü mü?

arzu saim

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com