SESSİZLİĞE KARIŞMAK


Buğulandı önce yeryüzü, gözlerin
Usulca yanaştı, dayandı omzuma
Küsecektin öpmesem
Açıp bakmasam sayfalarını?

Lahza kadardı gözlerine tutulduğum an
Başkalaştım senle
İadeli bir aşk; her şey iadeli değil mi?
Semai yaptım seni melodilerimde

Önce antrasittim
Kıvılcım oldum
Ateş oldum
Normlardan çıktım sen oldum

Zeyli belli değildi
İsti haktı bana ben yazdım
Aşkın haktır bana
Yaşadım

Nükte oldun aşkınla beynimde
İhtişam içinde sürünürken kalbim
Kaybettim seni cengellerde?

Aradım sordum kime ne!
Ecel geldi; aşk küstü; baş ağrısı baştan beri bahane
Demlen kime çare
İzlemek çare ayrılığı
Mertçe karışmak sessizliğe

Sen kokmadı aslında hiçbir şey
Özbeöz sendi zaten
Şimdi çare esmek
Denizlere karışmak
Sessizliğe karışmak ne çare?

Kadın kadıncık oturdu; kalemim küskün
Yok, olan kayıplarını arar gibi
Oturdu kadın kadıncık hislerim-kalemim
Rast geldi, rast gitmedi
Usulca dayandı omzuma
Mertçe bir son yazalım dedi?
11 -08 -2006


SEDA KESKİN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com