Zemheride yaman, Boran KIş eder
Umutsuzca, nice sevda peşinden
Ben yoruldum, gönül koşar,yorulmaz
Zemheride, yaman boran kış eder
İlkbaharda, coşar coşar durulmaz

Sevdanın atına, biner koşturur
Bazen matem eder, bazen coşturur
Bütün kabahatı, hep bende bulur
Yaptığı işlerden, hesap sorulmaz

İdam fermanıyle, astıra bilsem
Tenha bir köşede, kıstıra bilsem
Bin bir sitem etsem, küstürebilsem
Yüce dağ başında, yoldur, varılmaz

Gücüm yetse, vursam yere yatırsam
İğneleyip, ciğerciğne batırsam
Derman deyip, ben lokmana götürsem
Açtığı yaralar, kanar sarılmaz

Her daim düşürdün, beni tuzağa
Senden kaçtım, tenhalara uzağa
Hazan çökmüş,yaprak dökmüş birbağa
Kara kışta, gül dermeye girilmez

Acı bu sefile, kıymetini bil
Seveni bulursan, önünde eğil
Bilki, şu dünyada, kalıcı değil
Ölürse, Kul Arif, Bir kez dirilmez
Kul Arif Özkan

Arif Ozkan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com