Gel
gel

üzerimde kara bulut dolaşır
bu karabulutları dağıtıp çık gel
azrail?in nefesi nefesime karışır
azrail?i uyutup sonra bana gel

gel seni bekliyorum tanrı dağında
gel bana gecenin sonsuz karanlığında
güneşin ışıkları tenine vurduğunda
karanlığa hapset sonra bana gel

görmemeli seni güneş görmemeli insanlar
seni bir ben göreyim hasret kalsın canlılar
halimi bir tek kara geceler anlar
gecenin en koyu anı, olunca koş bana gel

güneşe senin için dağ gibi oldu hıncım
dünyadaki an kıskanç mahluk kadar kıskancım
seni biri görürse sonsuzu kaplar acım
acıya boğma beni görünme kimseye gel

azraili uyandır ona bahşiş ver
emir ver sonra ona mahvolsun tüm canlılar
canlılar tükenince güneşi azad et gel
sade ikimiz için aydın olsun dünyalar



Azad Usame

İzzeddin Usame TEKİN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com