kefen olan kelimeler
Bu çileler bu serzeniş Bu dumanlı halimiz
Beynimizin içine kazıdığımız bu mezar
Ve her gece ve her sabah
Ve her bir şafaktan her bir gün batımına
Verdiğimiz bu namert hesap
Bizlere bir evlat verecek al bir çarşafın içinde
Ve onun adına türkü diyeceğiz uyak diyeceğiz
Ağıttır bunun adı diyeceğiz!
Ve delice bir feryatla can verecek
Bir annenin patlamaya hazır can damarında
Bu öksüz hikayemiz!

Uyuşup firara oynayacak bileklerimiz
Gel gör ki sığmayacak damarlarımıza bu zehirli kan
Bu terk ediliş,bu kaldırımlara olan zaruri aşkımız
Gözlerimizdeki anne fotoğrafı hasretindeki mana
Düşe kalka gitmemiz bu teskeresiz yolda
Şu dünyayı gırtlağımızı yaka yaka yutuşumuz
Zifir zehire kaplasa da yüreğimizde hazmedişimiz
Bu yüzümüzü ekşitmeden oynadığımız öyküyü

Bizleri al bir mürekkebe bezenecek olan
Sararmış sayfalara atmakta olacak bu kanayış
Ve bu bilekler bu sayfalar huzurunda sızlasada
Yazmakta yazmakta yazmakta
Bu başa gelip çekilemeyesi yetim hikayeyi!

Yükleyip kefenimize kelimeleri,uzanacağız musallaya.
Ve bir sabah uyandıracaklar karanfil kokularıyla
Nazımları,orhanları,necip fazılları...
Karşılıklı halaya durmuş ağaçların ortasında bir yolda
Yürüyeceğiz usul ve upuzun
Ve sonunda son kafiyelerle gireceğiz şiirler cennetine

osman efe

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com