DAHA NE DURUYORSUN

Vurduğunda rüzgar
Sapsarıydı yapraklar
Döküldüler dallarından
Çınarın elmanın söğütün
Yüreğimde nar´ın değil..

Kapatmıştı her yeri kar
Göremedi göz gözü
Tutamadı el eli
Örtmüştü bembeyaz bir yorgan gibi yücesini
Ağrı´nın Binboğa´nın Erciyes´in
Bedenimde kan´ın değil..

Isıttıkça güneş havayı
Gözleri doldu bulutların
Ağladı durdu günlerce gecelerce
Sicim oldu vurdu toprağa cemreler
Hıdırellez geldi hayatına
Kurdun kuşun böceğin
Senin değil..

Daha ne duruyorsun
Taş olsa da yüreğin.

Ürkek bir serçe
Kurumuş bir çınar
Ayaza kesmiş bir ateş
Karanlıkta zaptedilmiş bir Umut´um
Uzattığım eller
Halâ sıcak

Daha ne duruyorsun
emrah vuran

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com