KİFAYETSİZ SÖZLER
artık gitmek düştü payımıza
zamanın kahbeliğine inat kalan dakikalarımızı yaşıyoruz
ne kadar da alışmıştık sana ey güzel şehir
ilk zamanlarımızdaki küfürlerimizi dua yapıp yoluna seriyoruz
üniversite bitti demek gelmiyor içimizden
biliyoruz birer yaprak gibi savrulacağız şu hayatın yokuşunda
artık kaldırımlarını adımlayamayacağız
bi gün mutlaka geleceğiz bunu biliyoruz
ama hep birlikte değil tek tek saracaksın bizi
eskiden güneş doğudan doğar dediklerinde
güler geçerdik ama artık biliyoruz sadece
güneş değil dostlukta doğudan doğuyor
en çokta öğrenci evlerini özleyecegiz
sigara gibi yanan gecelerini
sabahlara kadar süren muhabbetleri
yaşadığımız her acıda odamıza çekilip
ağlayışlarımızı umut edipte elde edemediklerimizi
ummadan kazandığımız zaferleri
duvarına yazdığımız tadı yoksa yaşamak boşuna yazımızı
herşeyi bi yumurtaya geçiştirdiğimiz öğünleri
her hafta zengin olacağız diyerek oynadığımız
talih oyunlarını
ve yine beş parasız eve dönüşlerimizi
hiç yoktan başımıza açtığımız belaları
üniversitede terk edildiğim o geceyi
ardından sabaha kadar oturup sigara içtiğim o bankı
ve dostlarımın sabaha kadar beni aramalarını
sonra hep beraber oturum
ekmek misali derdime ortak oluşlarını
hangi birini unutabilirimki
hani hatırlarmısın ey şehir sana en çok küfreden bendim
en büyük acıları bana sen yaşatmıştın
ama bu son günümde düşünüyorumda
bana en çok sahip çıkanda sendin
seni seviyorum ey dost bildiğim şehir
artık vedadır bu
anlamsız tüm sözcükler
her nefesimde sen olacaksın
bulvarların bizsiz
yeşilderede biranın tadı olmayacak
mesire yerindeki sohbetler boş
herkes gitti birtek ben kaldım
artık benim içinde gitme vakti
hem kendine
hemde kalbine sakladığımız dostluklara sahip çık
artık otobüs hareket edecek
şimdi gitmeliyim şehir yol uzun
varacağım liman karanlık
bi bakarsın bigün yine hep beraber çıkageliriz
bizi beklermisin can dost ey güzel kent

ULAŞ UYSAL

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com