YİNE SANA MUHTACIM ANNE
yine sana muhtacım anne
ağlıyorum gözlerim yağmur misali silenim yok
gel daya omzuna başımı
sil gözyaşımı öpülesi ellerinle
kokunu dağıt her zerreme
bir kez olsun sarılayım boynuna
bir mahkumun gün ışığına sarılması gibi
son kez olsun dizinde uyumak istiyorum
ve son bir kez öpmenle uyanmak
özledim annem
karanlık bir sokak gibi
sessiz,kimsesiz ve yalnızım
her gece her gece hasretin büyür içerimde
yine sana muhtacım anne yine sana muhtaç
ansızın çal kapıyı
elinde bir tutam sevgiyle
oğlum de ardı ardına
savrulsun gitsin hasretim
dün gece yine rüyamda gördüm hasta halinle
dağlar devrildi sanki üzerime
anne..anne..diye uyandım ağlayarak
yine sana muhtacım anne yine sana muhtaç..
yalnızlar rıhtımı

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com