ORMANIM
Yıllarca gözledim yolunu
Bir borcun vardı
Ödeyecektin
Aşktı sevgiydi
Yıllarca bekledim ödemeni
Ödedin
Ama çok geç
Benim ruhum ölmüştü
Kaç gün
Kaç ay
Kaç yıl
Geceler boyu
Öldürmüştüm kendimi
Biliyor musun
Geldin
Ben sağdım sağlamdım
Sen ruhumu gördün
Ölmüştü
Ne aşka inancım kalmıştı
Ne duyguya
Bütün hislerim
Girmişti uykuya
Ölüm uykusuna
Dirltmek elinde değildi
Başarmaya çalıştın
Ama elinde değildi
O kadar geç kalmıştın ki
En sonunda sabrın taştı
Vazgeçtin
Oysa bir zamanlar
Ne kadar güzeldi
Dünyalar yaratmıştım
İkimiz için
Ne kadar güzel
Beraberliklerimiz vardı
Evren üzerinde
İkimiz
Ademle havva gibiydik
Bir ormanda
Biz ikimiz vardık yalnız
Bir de orman
Bir de kaynaşmış kalplerimiz
İkimiz için yaşıyor
İkimiz için seviyor
İkimiz için gülüyor
Bir yerimiz acısa
Bir yerimiz kanasa
Beraber ağlıyorduk
Oysa ki
Yaktılar şimdi
Beraber olduğumuz ormanları
Hayallerimizle birlikte
Dünyanın hangi yönüne gidelim
Bilmiyorum
Hayallerimizdeki ormanı
Bulmak için
Eğer kalmışsa
Böyle bir orman
Söyleyin lütfen
Tarif edin yerini
Sevginiz için
Aşkınız için
Tarif edin
Çam kozalakları arasından
Mehtabı seyredeceğim
Bir orman
Yanmamış olsun
Kesilmemiş olsun
Sevdiğim kadar bakir olsun
Hala ceylanlar otlasın
Otlaklarında
Vurulmamış olsun
Bu ormana ölüm girmemiş olsun
Lütfen söyleyin
Biliyorsanız
Ağzınız aşınmaz ya
Size de yer veririm ormanımda
Size de gösteririm güzellikleri
Hadi söyleyin
Saklamayın benden
Kaldıysa böyle bir orman
Salt benim değil
Herkesin olsun
Kesilmemiş yakılmamış
Bir orman bulun bana
Bütün sevgilerim sizin olsun
İnsanlığımı atayım ayaklarınıza
Tüm benliğim sizin olsun
Yeter ki ormanımı verin bana
Ormanım benim olsun

bülent tapkan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com