Kahverengi gözlüm

sensizken düserim sonsuz bosluga
askimi atarlar dipsiz kuyuya
ciceklerim muhtac olur suyuna
uyan ey kahverengi gözlüm ben geldim

yoklugun zindan gibi bir alan
icinde bir ben yalniz kalan
sen uyurken bile sana aglayan
uyan ey kahverengi gözlüm ben geldim

hasretinle büyüttügüm cicegini getirdim
sevdamiz icin yollarina serdim
tertemiz bir askla kapina yöneldim
uyan ey kahverengi gözlüm ben geldim

Kardelen Gülcemal




kardelen gülcemal

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com