Düşen son yapraklar
Bir baharın sona erişi gibi
Dökülür teker teker ellerimden yapraklar
Bir umudun süzülüşü gibi
Süzülür gider hayaller elimden

Ne sen bensiz ,
Nede ben sensiz ,
Kaybolan bir yaprak gibi
Sararır gideriz ,sessiz sedasız

Bir kaç kuru yaprak kalır elimde
geçen günlerimden hediye
Kurumasın dallar ,kurumasın yapraklar
Son umudum ,dalların ucunda kalan küçük yapraklar

Ben gibi düştü yapraklar
Bir sonsuza doğru koşarak
Ellerinde bir kaç yaprak tanesi
Gözlerinde benim son bakışım
Dönüp gittin,bensiz ve nedensiz

Bir rüzgarla savruldu.
Bir yaprak tanesi yüzüme
Ilıktı,sıcaktı ve sevgi kokuyordu
Ellerinin yumuşaklığın gördüm.
Yüreğinin pembeliğini hissettim
Ve Seni yaşadım,seni gördüm o bir yaprak tanesinde

Ellerimle kavradım,sımsıkı yakaladım
Kaymasın diye avuçlarımdan
Bir yaprak tanesi değil sırf senin ellerindir diye
Sımsıkı yakaladım ,bırakmam ,bırakamam

Ellerin ellerimde ,
Gözlerim gözlerinde
Düşen son yapraklara bakıyorum,
Düşmesin diye tutabilmek için

Düşen son yaprakları kurtarmak için
Ellerimi ellerine kenetledim
Avuçlarımı açarak,düşen son yaprakları yakalamak istiyorum.


Ahmet Kavlakcı

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com