DÜN
Yürüyorum amaçsızca
Beynimde akşamdan arta kalan
sözler nasıl da uğulduyor:
Acaba "dün"ü yaşadım mı?
Yoksa bir kabus muydu herşey?
Soruların ardı arkası kesilmezken
Film şeridi gibi geçerken "dün"üm
Durdum
Nerdeyim ben
Ağaçlar iki yanımda uzanıyor
Çok sevdiğim bu yol bile
dar geliyor bana
Bu gökyüzü bu mavi avutmuyor artık beni
Hani canımı alsalar
Bu kadar acıtmazdı canımı
Ayaklarım taşıyamıyor clız vücudumu
Ya kalbim...
Kalbim nasıl taşır bu yükü?
Zamansız zamanda gelen bu hüzün
Yine zamanla gidecek biliyorum.

AYLİN ARMAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com