YETMEZDİ


Varolmaktan çekindiği açıkça belli olan bir kararsızlıkla
Varolmayı hak ettiğine inandığı iddia edilemez bir düşünce yapısı içerisinde
Kavram kargaşalarına yenik düşüp duruyordu her geçen saniye
Hayata karşı tek kalesi olan zihni?ki o da gitmek üzereydi
Hissel duygusal acizlikler içerisinde verdiği savaştaki
Son neferinin son damla kanı akmak üzereydi
Fakat biliyordu ki hem dünyaya hem aşka
Terkedilmiş bedeninden başka bir iz bırakmak gerekirdi
İşte o yüzden sevdi,o yüzden yandı sönmek bilmeden
Ve o yüzden dayandı kalp ağrılarına ölmek bilmeden
Nice gidişlere ağladı,nice gidene dönmek bilmeden
Ağladı bitip tükenmez ömrüne gülmek bilmeden
Bir mucizeydi sevmek belki?
Ama ne dünyaya ne aşka yalnız sevişleri bitap aşkları yetmezdi
Susuz yaprak gibi kuruyuşunun sırrında yatan
İşgalindeyken sevmenin sınırlarını
Sevilme kapısının keşfedilmeyişi hatta olmayışıydı
O yüzdendi çekip gitmeye acelesi
Ama bu boş bedeni dünyaya yetmezdi
Bir sabah güneşin doğuşunu seyreder gibi
Ruhunun içerisindeki aydınlığını görmek istedi
Güneşini,yıldızlarını keşfetmeliydi
Ama terk etmişti onu insancıkları,kapkaranlıktı gökyüzü
?En zengini bile ne fakir? derdi insan sevgi öksüzü
?Yaşamak ne ki? derdi.Kısacık aşklarken en ölümsüzü
Aşka yapayalnız bedeni yetmezdi
Bir sabah güneşin doğuşunu seyretmek istedi
Sonra her nedense vazgeçti
Ve ağladı susmak bilmezcesine
En deli nehirlere nazire yaparcasına ağladı
İçindeki yangını en büyük alevlere özendi
Onlardan beter dağladı
Ve bir sabah oturup düşündü uzun uzun
Kalmamıştı kalmaya dermanı
Ama dünyaya ve aşka bir iz lazımdı
Ve terkedilmiş bedeni ikisine de yetmezdi
O yüzden kalbini de bıraktı?





Wotn wotn

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com