ANNEME
Benim gibi kimsesiz bir kış günü
Pencere kenarına oturmuşum
Yağmuru seyrediyorum
Seni görüyorum anne!
Gözlerinin maviliğini görüyorum denizde
İçimde bir sıkıntı, gözlerim dalıyor
Ellerim üşüyor içim titriyor
Seni hissediyorum anne
Ellerinin sıcaklığını hissediyorum
Fırtınalar kopuyor denizde
İçimde şimşekler çakıyor korkuyorum
Seni bekliyorum anne
Gel de bul beni
Gece düşüyor uykuma karanlıktayım yine
Bir parça yalnızlık bir parça umut
Bir parça özlem ısıtıyor beni
Seni özlüyorum anne
Gel de sar beni
Seviyorum seni anne
Gel tut ellerimi???..

Oktay Eren Türeyen

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com