yalnız şiir
gönlümün yağmurlu caddelerinde kazalı birçok kadın war
ve gözlerimde kırmızıya çalan ayrılık
geçmişimde kalan onca pislik ve şimdilerde
Ankara soğuğu ellerimde yanlızlık
bir cuma akşamıydı
uyandı
kalbimin derinliklerindeki aldırışsız aşık
biz onun o çekingen tavrına aşinaydık
köhne giysileri çoktan attık
tarih bizi yazdı we biz durmadık
yıprandıkça kalktık
çarpıştık
düşmanlar üzerimize gelse dahi
we tarih tekerrür etti
bitti sanmıştık
fırtınalarla
geçen onca sarsıntılı yolculuklardan sonra
bazen duygu denizi yordu
bazen fırtınalar arasından görünen ada misaliydi yanlızlık
sığındık
bilmedik dünya ihanetsiz insan aşksız olmazmış
öğrenilirmiş daha ömür 18 bitmeyecek bir yolculuğa
çıkıyorum aslında kavrıyorum belki gidişi war ama
dönüşü yok belki dönüşü war geride bıraktıklarını
bulmak yok belki hayat yok belki aşk yok...
sato mircu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com