Bizim

Severiz sevdikce buyur askimiz
Kalbimizde cicektir, acan bizim
Kin ve nefrettir asil dusmanimiz
Yolumuz sevgiden gecer bizim

Namertlik degil,mertliktir isimiz
Ozumuz ne ise odur sozumuz
Bir soylerizde iki dusunuruz
Dillerimiz torpuden gecer bizim

Senlik, benlik olmaz hepimiz biriz
Ayni yerden geldik birlikte variz
Dugunde dernekte hep el eleyiz
Tasamiz kaygimiz ortaktir bizim

Herkes verir mucadele kendince
Saygida kusur etmeyiz gorunce
Dogru gideriz yolu,yordaminca
Egri ile isimiz olmaz bizim

Servet derki soyle sozun ozunu
Kara cikarma kimsenin yuzunu
Bir ekmekle sereriz sofra bezini
Tekmene gideriz koyumuz bizim

Servet KOROGLU/ 25.01.2004



Servet Köroğlu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com