Yokluğunda...
Nasıl yalnızlık çekiyorum, biliyor musun?
Dört duvar zindan oluyor bana?
İçimdeki boşluk,
Yani yokluğunun sızısı,
Kanatıyor yüreğimin derinliklerini;
Çarpıntılarından anlıyorum.

Vurmalıyım şimdi kendimi yollara,
Karanlık gecede adımlamalıyım şehrin kaldırımlarını
Sonra bir deniz kıyısında almalıyım soluğu?

Önümde bitik bir şarap şişesi,
Ben adam-akıllı sarhoş,
Ben dolu-dizgin sevdalı,
Ben yapayalnız oturmaktayım buralarda?

Dalgalar konuşmuyor benimle,
Ağaçlar dinlemiyor.
Ay yüzüme bakmıyor bu gece,
Yıldızlar küsmüş sanki?
Rüzgar okşamıyor tenimi,
Gölgeler sarılmıyor.
Taşlar ısıtmıyor bedenimi,
Duvarlar anlamıyor.

Yani her şey sende var sevgili;
Ama sen YOKSUN !...

28/06/2001

Engin Dize

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com