GEL
bende seviyorum seni
seviyorum papatyayı karagülü baldıranı
eskiden inceden akardı garip bir sızısı vardı sevdamın
tükeniyordum azalıyordum yanlış bir şeye meylediyordum akınca
acı çekiyordum bir damlada olsa kanayınca
titriyordum almaya çalışıp uzanınca
uzağımda da değil tam yanıbaşımda

tepelerime yağan karın üstüne kurul
kar yine bana yağsın
gönlümün en derin kuyusuna gir
karanlık zindan korkuya bulanmadan
bir ışık ol vakit geceyi bulunca
sonra terk eyle beni saat 12 yi vurunca
masalların olsun sana dair

iri gözlerinle gel
kanayan bağrınla
ağlayınca gel kanayınca
başını koyacagın omzun kalmayınca
değil ikiye bölündüğünde yetmek için
içinde yeni bir doğum oldugunda gel
lokman AKYAR

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com